Indicativo czy Subjuntivo?

Indicativo czy Subjuntivo?To chyba największa zmora w trakcie nauki hiszpańskiego. Dlatego postaram się w prosty i przejrzysty sposób pokazać kiedy stosuje się Subjuntivo, a kiedy zwykły czas czyli Indicativo.

Dlaczego Subjuntivo jest dla nas tak trudne? Ten tryb nie występuję w polskiej gramatyce, dlatego jest on nam obcy i nienaturalny. I jedyna zasada, żeby go opanować to praktyka, praktyka i nauczenie się paru zwrotów na pamięć 🙂 Przejdźmy już do konkretów kiedy użyjemy Subjuntivo.

  1. Kiedy chcemy przekazać nasze chęci, życzenia, pragnienia, ale w stosunku do innych osób. Inaczej mówiąc muszą pojawić się dwa podmioty (czyli 2 różne osoby), tak jak w przykładach poniżej:

Deseo que se te cumplan tus planes.Życzę Ci, żeby spełniły się Twoje plany.
Quiero que hagas los deberes.Chcę żebyś zrobił zadania domowe.
¡Ojalá salga el sol!
Oby wyszło słońce!
¡Que lo pases bien!Baw się dobrze.

W dwóch ostatnich przykładach na gołe oko widać tylko jeden podmiot – np. słońce. Natomiast to ja chcę, żeby ono wyszło, czyli mamy tu życzenie oraz taki ukryty podmiot czyli mnie 🙂 Spójrzcie na to w ten sposób: ja chcę żeby słońce wyszło, natomiast Juan już nie chce. Może trochę głupi przykład, no bo kto by nie chciał aby słońce nie wyszło 😛

Kiedy jednak chcę powiedzieć: Chcę pojechać do Kolumbii, to powiem Quiero ir a Columbia. Podmiot w tym przypadku jest ten sam czyli JA 🙂

2. Przy wyrażeniach oznaczających nasze stany emocjonalne. Zwróćcie uwagę, że występuje tu łącznik que, który wprowadza nam drugi podmiot. Warto go zapamiętać, bo w wielu przypadkach wprowadza nam Subjuntivo 🙂

Me duele que no puedas encontrar trabajo.Smutno mi, że nie możesz znaleźć pracy.
Es triste que la gente mienta.To smutne, że ludzie kłamią.
Me molesta que fumes.Przeszkadza mi, że palisz.
Me extraña que Pablo hable con su jefe.Dziwi mnie, że Pablo rozmawia ze swoim szefem.
Lamento que no tengas más tiempo para mí.Żałuję, że nie masz więcej czasu dla mnie.
Siento que tu perro esté enfermo.Przykro mi, że twój pies jest chory.
Es curioso que la gente pueda ver los espíritus.To ciekawe, że ludzie mogą zobaczyć duchy.
Me sorprende que haya tan poca gente.Dziwi mnie, że jest tak mało ludzi.
Me alegro de que vengas a mi cumpleaños.Cieszę się, że przyjdziesz na moje urodziny.
Me pone triste que Juan no pueda ir con nosotros.Smutno mi, że Juan nie może z nami jechać.

3. Kiedy chcemy przekazać naszą subiektywną ocenę. Jest to tylko nasza ocena i nasz punkt widzenia, dlatego użyjemy tu Subjuntivo, który można by powiedzieć jest indywidualny i zmienny. Ta sama sytuacja była w życzeniach, to że ja Ci życzę dobrej podróży to nie znaczy, że Juan czy Mónica też 🙂 Plus do tego zwróćcie uwagę, że we wszystkich tych zdaniach też pojawiają nam się dwa podmioty oraz łącznik que. I to nie tylko w tym punkcie!

Es bueno que nos hagas la cena.To dobrze, że zrobisz nam kolacje.
Es malo que me digas mentiras.To źle, że mówisz mi kłamstwa.
Es fantástico que vayas a Barcelona.To fantastycznie, że jedziesz do Barcelony.
Es normal que pensemos de manera diferente.To normalne, że myślimy w inny sposób.
Me parece injusto que esté en la cárcel.Wydaje mi się to niesprawiedliwe, że jest w więzieniu.
Es absurdo que no te guste español.To absyrdalne, że nie lubisz hiszpańskiego.
Es imposible que yo lo haga.To nie możliwe, żebym to zrobił.
Es necesario que traigas tus libros.Jest potrzebne, abyś przyniósł swoje książki.
Es falso que yo lo conozca.To nieprawda, że ja go znam.
Es maravilloso que vayamos todos a la playa.To cudownie, że wszyscy idziemy na plażę.
Lo peor es que no tengamos dinero para las entradas.Najgorsze jest to, że nie mamy pieniędzy na wejściówki.
Lo mejor es que todos sepamos la verdad.Najlepsze jest to, że wszyscy znamy prawdę.

Dla lubiących schematy: na podstawie powyższej tabelki możemy zauważyć pewną strukturę:

(No) es + przymiotnik/rzeczownik + que + subjuntivo

(no) Me/te/le/nos/os/les parece + przymiotnik + subjuntivo

Lo + przymiotnik + es que + subjuntivo

 4. W zdaniach przeczących wyrażających naszą opinię lub, które odnoszą się do naszej percepcji zmysłowej.

No creo que tengas razón.Nie uważam, żebyś miał rację.
No pienso que sea un buen hombre.Nie sądzę, że jest dobrym człowiekiem.
No sé que sea la verdad.Nie wiem co jest prawdą.
No me parece que eso sea una buena idea.Nie wydaje mi się, żeby to był dobry pomysł.
No oigo que alguien me llame.Nie słyszę, żeby ktoś do mnie dzwonił.
No noto que se preocupe.Nie widzę, żeby się martwił.

5. Kiedy zaprzeczamy ogólną rzeczywistość, fakty.

No es verdad que a todos los niños les gusten los dulces.Nie prawdą jest, że wszystkie dzieci lubią słodycze.
No es evidente que tengas que ir allí.Nie jest oczywiste, że musisz tam iść.
No está claro que tengamos que hacer en este ejercicio.Nie jest jasne co mamy zrobić w tym ćwiczeniu.
No es cierto que obtenga este premio.Nie jest pewne czy otrzyma tę nagrodę.

6.  Przy wyrażaniu wątpliwości lub niepewności.

Quizás vea esta película.Być może zobaczę ten film.
Es posible que no sepa cómo hacerlo.To możliwe, że nie wie jak to zrobić.
Es imposible que lo sepa.To niemożliwe, żeby to wiedział.
Dudo que diga verdad.Wątpię by mówił prawdę.
Puede que llegue a tiempo.Być może przybędzie na czas.
Es probable que recuerde de tu cumpleaños.To prawdopodobne, że pamięta o Twoich urodzinach.

7. Kiedy chcemy komuś doradzić, rozkazać mu lub poprosić.

Te ruego que no fumes más.Błagam Cię, abyś już więcej nie palił.
Te pido que hables an alto.Proszę Cię, abyś nie mówił tak głośno.
No te permito que me trates así.Nie pozwalam Ci, abyś mnie tak traktował.
Te prohibo que salgas de la casa.Zabraniam Ci, żebyś wychodził z domu.
Nos ordenan que limpiemos los zapatos antes de entrar.Rozkazują nam, żebyśmy wyczyścili buty przed wejściem.
Os aconsejo que compréis ese libro.Radzę wam, abyście kupili tą książkę.
Vale la pena que aprendas bailar salsa.Warto, abyś nauczył się tańczyć salsę.

 8. Subjuntivo występuje również w typach zdań, w których stwierdzamy potrzebę.

Busco un piso que tenga mucha luz. Szukam domu, który miałby dużo światła.

W tego typu zdań musimy założyć, że takie mieszkanie nie istnieje i dlatego musimy użyć Subjuntivo. To samo dzieje się w przykładzie:

No tengo a nadie que me diga la verdad. – Nie mam nikogo kto by mi powiedział prawdę.

Muszę założyć, że nie ma takiej osoby, która by mi tą prawdę powiedziała, ale to są tylko moje założenia i mogę się mylić 🙂 Czyli Subjuntivo zostawia nam takie otwarte drzwiczki, bo być może ktoś się znajdzie i powie mi prawdę.

9.  Są pewne utarte wyrażenia, które należy się nauczyć na pamięć. Na szczęście nie jest ich wiele 🙂

Como tú digas.Jak tam sobie uważasz (sądzisz).
Que yo sepa no hay clases.Z tego co wiem to nie ma zajęć.
Como usted quiera.Jak pan sobie życzy.
Sea lo que sea.Będzie co będzie.
Vayas adónde vayas...Nieważne gdzie pójdziesz...
Hagas lo que hagas...Nieważne co byś nie zrobił...

10. Ostatni punkt zostawię póki co niedokończony. Jest on na tyle obszerny, że będę musiała zrobić do niego osobną teorię. Mowa tu o spójnikach, których jest cała masa jak i parę ważnych zagadnień z nimi związanych. Dlatego, jeżeli spodobała Wam się ta teoria i ją doceniacie, i chcecie na JUŻ drugą część to koniecznie wyślijcie mi motywacyjnego kopniaka 🙂 Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak bardzo to pomaga! Wystarczy udostępnić, zalajkować, skomentować lub wysłać mi prywatną wiadomość.

EDIT:

Już jest druga część subjuntiva! Zerknij tutaj 😉

The form you have selected does not exist.

Zobacz też inną teorię z gramatyki hiszpańskiego, która została przeze mnie opisana oraz ćwiczenia z subjuntivo 🙂